دکتر علی رحیمیان بنیانگذار صنعت خوراک دام و طیور در ایران
علی رحیمیان در سال ١٣٠٠ شمسی در محله قدیمی شاهپور تهران متولد شد؛ پدرش حاج محمد از بازاریان مشهور بود و مادرش نیز فرزند یکی از بازرگانان که با روس ها تجارت و دادوستد گسترده داشت. او دوره ابتدایی را در سال ١٣٣٧ و در دبستان ایمان به پایان رساند و در تابستان همان سال در دبیرستان دارالفنون بزرگترین و بهترین مدرسه آن دوران ثبت نام کرد. او دوران دبیرستان را دراین مدرسه و دبیرستان اسلام پشت سر گذاشت و بعد با شرکت در کنکور سراسری در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران قبول و فارغ التحصیل این رشته شد.
با پایان تحصیلات عالیه علی رحیمیان که حالا دکتر شده بود به خدمت سربازی رفت که آن زمان برای پزشکان، دامپزشکان و دندانسازان یک سال بود و پس از آن برای کار در وزارت کشاورزی اقدام کرد ولی کاری از پیش نبرد تا اینکه به شهرداری تهران رفت و ساماندهی کشتارگاه تهران را برعهده گرفت. خود در کتاب خاطراتش نوشته:« می بایست استخدام وزارت کشاورزی می شدم، زیرا وزارت کشاورزی هزینه تحصیل چند سال دانشجویان را می داد که در مقابل بتواند آن ها را به استخدام خود در آورد، ولی وزارت کشاورزی بودجه کافی برای این کار نداشت....بعد از دو یا سه ماه دل به دریا زدم و یک جلد پایان نامه خود را دردست گرفتم و از رئیس دفتر شهردار وقت ملاقات شهردار را در خواست کردم. خدمت آقای شهردار رفتم. پایان نامه را نشان دادم و گفتم در ایران تمام کشتارگاه های زیر نظر وزارت کشاورزی است ولی کشتارگاه تهران از سوی شهرداری اداره می شود و من که تخصص دارم مایلم خدمتی به شهرداری و کشتارگاه کنم.» با این صحبت ها بود که دکتر رحیمیان به کشتارگاه تهران رفت و این مجموعه را که شرایطی بسیار بد داشت به خوبی و موفقیت سامان دهی کرد.
پس از این کار بزرگ در کشتارگاه تهران، رحیمیان وارد صنعت دام و طیور شد و فعالیت های گسترده ای را در این حوزه انجام داد و شرکت های متعددی را در این حوزه با کمک دوستان و شرکای دیگر راه اندازی کرد که از آن جمله می توان به شرکت اصیل، شرکت مرغداران ایران، شرکت سهامی خوراک دام پارس، اشراق-لابراتورهای سیانس-جی ار سی... اشاره کرد. همچنین او نخستین دکتر دامپزشکی بود که خارج از کار دامپزشکی سمت مدیر کلی را دریافت کرد و پست ریاست اداره بهداشت و کنترل مواد غذایی را برعهده گرفت. علاوه بر کارهای گسترده در صنعت دام و طیور او وارد صنایع غذایی و صنعت تولید روغن نباتی هم شد و توانست مجموعه های بزرگی همچون روغن نباتی قو، پارس و جهان را به همراه دیگر شرکا تاسیس کند، مجموعه های صنعتی که هزاران کارگر داشتند و راه اندازی هرکدام تحولی مهم در صنایع غذایی کشور محسوب می شد.
فعالیت های صنعتی، پژوهشی و علمی دکتر علی رحیمیان در طول بیش از ٦٠ سال در حوزه پرورش دام، طیور و آبزیان و خوراک دام وهمینطور به عنوان کسی که در طول این سال ها در راه اندازی بیش از دهها شرکت به صورت مستقیم و غیرمستقیم نقش داشته است، باعث شد تا از او به عنوان یکی از بنیانگذاران نوین این صنایع در کشور یاد شود. این کارآفرین بزرگ کشور در کنار فعالیت های صنعتی، گام های مهمی نیز در حوزه امور خیریه برداشته است که از آن جمله می توان به ساخت دبیرستان و بیمارستان خیریه در الوند قزوین اشاره کرد كه از سال۱۳۸۲ بعنوان تنها بیمارستان فوق تخصصی پذیرای سالیانه بیش از یکصدهزار هزار بیمار میباشد.
دکتر و مرحومه همسرش را میتوان یکی از افراد موثر در شکل گیری آسایشگاه سالمندان کهریزک نام برد و همیشه کمک به آن مجموعه را در سرلوحه خود قرار داده‌اند. ضمن اينكه ايشان در تاسيس و شکل گیری مدرسه علوی(رفاه) با مرحوم برادر حاج عباس رحیمیان أصفهاني همکاری نزدیک داشتند و در قبل از انقلاب از اعضاي هييت امناي اين مدرسه به شمار مي رفتند.